De vluchtelingencrisis van dichtbij

Maximaal tien minuten nadat de universiteit een oproep op Facebook had gezet om 
verenigingen te vragen iets voor de opgevangen  vluchtelingen in het USC te organiseren, 
hing ik al met Stefan aan de telefoon. We móésten hier iets mee. Niet alleen omdat wij als 
AEGEE’ers natuurlijk vanzelfsprekend al maatschappelijk betrokken zijn, maar natuurlijk ook 
omdat de vluchtelingencrisis het onderwerp zal zijn van de EPM in februari. Wij sloegen onze 
handen dan ook graag ineen om hier een fantastische Oudhollandse spelletjesmiddag van te 
maken. Wat mij heel veel plezier deed, was dat we binnen 36 uur een plan hadden, 
boodschappen hadden gedaan – bedankt Renate voor het budget – en meer dan 30 
vrijwilligers hadden opgetrommeld. Deze efficiëntie en welwillendheid van zo veel AEGEE’ers 
om hier mee bezig te zijn bewees voor mij nog maar eens dat AEGEE echt een vereniging is 
met bijzondere mensen. 

Zaterdag brak aan, en Stefan en ik reden in de auto naar het USC toe. Ik merkte meteen dat 
er een andere sfeer hing dan normaal. Niet alleen liepen er mensen rond die je normaal niet 
in en om een sportcentrum ziet, maar ook de klassieke witte schermen van het COA en 
bewaking waren aanwezig. Samen met een paar van onze vrijwilligers zetten we de activiteit 
op, en niet lang daarna druppelden de eerste kinderen binnen. Het was voor mij heel 
bijzonder om te zien hoe intens vrolijk deze mensen zijn. Er was niets zichtbaar van de 
overduidelijk verschrikkelijke reis die al deze mensen hadden afgelegd. 

Dankbaarheid is een gevoel dat mijns inziens bij deze mensen overheerst. Ik werd bedankt 
voor alles, ook door mensen met wie ik niet eens had gepraat. Ik besefte me meer dan ooit 
dat deze mensen niet vluchten omdat het een makkelijke manier is om in Europa te komen, 
maar omdat ze het daadwerkelijk niet meer trekken om thuis te zijn. Stel je eens voor: hoe 
ver moet het komen dat je met je gezin van vier kinderen voor véél te veel geld in een te 
gammel bootje van Syrië naar Cyprus stapt? Dat doe je alleen als je compleet radeloos bent. 
Van dit verhaal van een man die ik daar sprak, kreeg ik tranen in mijn ogen. Het deed mij 
nogmaals beseffen hoe goed we het hier hebben en hoe blij we mogen zijn dat we in een 
stabiele omgeving wonen. Daarom mijn advies aan iedereen: ga eens kijken, en meld je aan 
als vrijwilliger bij een opvang of AZC. Alleen als je de mensen hebt ontmoet en hun situatie 
hebt gehoord, kan je pas oordelen over hun situatie. En ik garandeer je, je kijkt nooit meer 
hetzelfde naar het journaal.

​Boudewijn Steenhof

Deze maand is het lid van de maand even net iets anders dan normaal. Niet één maar wel zeven leden zijn deze maand het lid van de maand: Boudewijn Steenhof, Casper Renting, Mischa Buiting, Samantha Smidt, Iosto Fodde, IJsbrand Terpstra en Myrte Pielage.

Deze zeven toppers hebben hun leven het afgelopen jaar in het teken gesteld van de European Planning Meeting 2016 (EPM 2016). 

​Boudewijn was de Main Organiser van het evenement en heeft met zijn team maandenlang gewerkt om een succesvolle EPM neer te zetten. Wel 350 deelnemers uit het hele AEGEE netwerk kwamen naar Leiden. Rond de 60 helpers, 9 SubCo's en 7 Core Teamleden waren van 25 tot en met 29 februari bezig met dit grote evenement. Enkele hoogtepunten waren de openingsceremonie in het Rijksmuseum van Oudheden, een diner in het Arsenaal, debatten over de vluchtelingencrisis, een pyjama party en de traditionele European Night. Dit is natuurlijk maar een greep uit alles wat met de EPM en de organisatie te maken had. Het waren fantastische dagen, en ook de Universiteit Leiden heeft over het evenement geschreven. Het artikel is hier te vinden.

De EPM was een enorme prestatie, neergezet door een geweldig team. De titel lid van de maand hebben jullie dan ook allemaal stuk voor stuk verdiend! 

Florens Potter is op een Pre - EPM event geweest. Lees hieronder haar verhaal.
​
Zaterdag begon het avontuur van mijn eerste pre-EPM event. 
Met de fiets, trein en Flixbus kwam ik aan in Heidelberg, Duitsland. 
Ik kon bij iemand logeren die ik kende van een eerder AEGEE-event (zo handig zo'n internationaal netwerk!). Zondagochtend begon ik met die vriendin met een ''studentslunch' en een bezoek aan het ‘Kurpfälzisches Museum’.
Daarna begon het programma. Zoals altijd start een stedentrip met een rondleiding langs de bezienswaardigheden in de stad. Zo ook in Heidelberg. Helaas was er miscommunicatie tussen de organisatoren. Dus stond ik samen met een organisator en een andere deelnemer lange tijd te wachten op de stadswandeling. Een uur later kwam de groep en we gingen van start. De beroemde brug en slot, de 'aap',  de studentenbibliotheek en wat kerken, bezochten wij. De avond werd afgesloten met 'Torch hike', een jaarlijks terugkerend event langs speciale routes. We maakten een wandeling met brandende fakkels aan de andere kant van de Neckar. De rivier die het stadsdeel van Heidelberg scheidt met de beboste bergen. 
De volgende dag was het tijd om naar de Cologne ofwel Köln, ofwel Keulen te reizen. De hele dag in de bus en 's avonds een natte tour door de stad. Dit was een van mijn hoogtepunten. Het was zo'n mooie stad, zelfs in de regen! De brug met liefdeshangslotjes, de kathedraal, het plein, echt prachtig vind ik.  Een pub-crawl hoort bij bijna elke 'studententrip'. Dus in Keulen gingen we ook meerdere kroegen in. De bijzonderste was een 'Russische bar'. Met Russich bier!